Vöxtur getur verið mjög sársaukafullur. Úr einu litlu fræi verður oft mikið ves og föss, vesen og læti og havarí.

Breytingar eru orkufrekar, krefjandi, allskonar mótspyrna spriklar fram, hér og þar.

Fátt er þó með öllu illt að ei boði gott.

Fátt er þó með öllu illara en að vera föst, föst einhversstaðar þar sem lífsneistin fjara undan skref fyrir skref.

Ertu vakandi, ertu á lífi, ertu tilbúin, þorirðu? ertu klár? viltu stökkva? hyldýp? nei það þarf ekki að vera svo, þótt óttinn slái krumlum sínum utan um þig, fangi þig.

Þér finnst þú vera í stuði, en situr föst/fastur.

Þér líður eins og eitthvað þurfi að breytast, en hvað? í einkalífi? vinnulífi? félagslífi? eitthvað innan fjölskyldunnar? í vini/vinahóp? hvað er að gerast? hvað er að breytast? ert þú að breytast? ertu tilbúin? Viltu breytingar? hversu mikið? Máttu leyfa þér að breytast?

Byrjaðu þá bara hægt, sjáðu hvað gerist, lítil skref og þér fer að líða fljótlega öðruvísi